انگلیسی
گیاه شناسی به:
درخت به دارای ساقه های مایل به کبود می باشد. گل های آن درشت و سفید یا سفید مایل به صورتی است. میوه آن کروی است و در ابتدای رشد دارای رنگ سبز و مزه گس می باشد اما پس از رسیدن رنگ آن زرد و مزه آن شیرین می شود. قسمت های مورد استفاده این گیاه اجزایی از جمله میوه، برگ، شکوفه و دانه می باشد.
سرشار از ویتامین C، A،B1،B2 ،B3 ، پتاسیم، فسفر، اسیدمالیک، آهن، کلسیم، هیدرات های کربن، سدیم، تیامین، نیاسین و فاقد کلسترول می باشد.
خواص درمانی :
- مقوی قلب
- کاهنده کلسترول بد خون
- کاهنده فشارخون
- کاهنده خطرات بیماری قلبی
- صاف نمودن کبد
- از بین برنده کرم روده و معده
- درمان کننده بواسیر
- بهبود ناراحتی های کلیه
- ادرار آور
- رفع تنگی نفس
- پاک کردن سینه
- کاهش اخلاط سینه و ریه
- از بین برنده خون در ادرار
- تنظیم عادت ماهانه در زنان
- ازدیاد شیر در مادران شیرده
- کنترل قند خون
- برطرف کننده کهیر
- تقویت نیروی جنسی
- مقوی معده و دستگاه گوارش
- موثردر درمان زخم معده
- بهبود زخم های دهانی و گلو
- کنترل اسهال
- مفید برای هضم غذا
- موثردر تسکین ورم حاد روده
- دارای آنتی اکسیدان
- ضد سرطان
- مفید در رفع اخلاط خونی
- مفید در رفع خونریزی رحمی
- مفید در رفع بواسیری
- مفید در رفع ترشحات مهبلی
- خاصیت رفع استفراغ
طبیعت به شیرین: معتدل و یا گرم و تر
طبیعت به ترش: سرد و خشک
طبیعت دانه به: سرد و تر
موارد منع مصرف:
میوه نارس آن دیرهضم و قابض است و مصرف آن توصیه نمی شود.